هر میلی لیتر از محلول حاوی ۱۰۰ میلی گرم انروفلوکساسین با ملح سدیم می باشد.
در طیور (گوشتی، مادر و پولت های تخمگذار) و بوقلمون در درمان عفونت های گوارشی و تنفسی و ادراری ناشی از میکروارگانیسم های حساس به انروفلوکساسین از قبیل گونه های کمپیلوباکتر، هموفیلوس، مایکوپلاسما، سالمونلا، پاستورلا و اشریشیا کلی تجویز می گردد. تاثیر این دارو روی باکتری های گرم منفی بیشتر از باکتری های گرم مثبت می باشد.
انروفلوکساسین با مهار آنزیم DNA ژیراز در هسته سلول باکتری و با جلوگیری و ممانعت از همانندسازی DNA، اثرات باکتریسید خود را اعمال می کند.
جذب خوراکی انروفلوکساسین سریع بوده و به طور گسترده در بافت های مختلف بدن نظیر ریه، کلیه ،پوست و استخوان انتشار می یابد. غلظت خونی آن نیم تا دو ساعت بعد از تجویز به حداکثر می رسد. دفع دارو و متابولیت های آن عمدتا از راه کلیه می باشد .
خوراکی (همراه با آب آشامیدنی)
۱۰میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن معادل ۰.۵ تا ۱ لیتر از محلول در ۱۰۰۰ لیتر آب آشامیدنی .۵-۳ روز یا طبق تجویز دکتر دامپزشک.
در طیور تخمگذاری که محصول آنها به مصرف انسان می رسد منع مصرف دارد . درپولت های تخمگذار،۱۴روز پیش از شروع تخمگذاری مصرف دارو قطع شود.
بهتراست همزمان با تتراسایکلین ها،کلرامفنیکل، ماکرولیدها و لینکوزامید ها تجویز نگردد.
از کشتار طیور تا ۳ روز پس از آخرین نوبت درمان خودداری گردد.
آب آشامیدنی حاوی دارو حداکثر طی ۱۲ ساعت پس از تهیه مصرف شود .
در دمای کمتراز ۲۵ درجه سانتی گراد، دور از نور و دسترس کودکان نگهداری شود. از یخ زدن محلول جلوگیری نمایید.